Zaintrygowały Cię te opisy? To rewelacyjnie. Przekieruj się na następną stronę i doczytaj także (https://fibroadenoma.pl/) dodatkowe informacje. Podziel się z twórcami swymi komentarzami.
Coś w tym jest, gdyż organizm po pewnym czasie staje się przyzwyczajony do zmniejszonej ilości energii, więc spowalnia tempo przemian metabolicznych. Jednakże ten sposób nie jest zawsze właściwy. Może tak być, gdy wybrana dieta jest relatywnie niskoenergetyczna, więc kolejne zmniejszanie kaloryczności niesie za sobą różne rezultaty.
Mogą więc się pojawić tego typu zjawiska, jak wolniejsza przemiany materii czy nasilenie sekrekcji kortyzolu. Jest naprawdę mnóstwo teorii na temat tego, jak najlepiej wykorzystać procentowy wkład energii z konkretnych makroskładników. W momencie stagnacji radzi się na przykład zmniejszenie ilości zjadanych węglowodanów na korzyść tłuszczu czy białka. Dość często tego rodzaju rozwiązanie gwarantuje rezultaty, ale niestety nie jest to reguła. Jest bowiem czasem tak, że stagnacja ma związek z niewielkim spożyciem węglowodanów a zbyt dużym spożyciem białka. Rozwiązaniem więc w tego rodzaju przypadku jest zmniejszenie udziału tłuszczu na korzyść węglowodanów. To czasami funkcjonuje niezwykle dobrze, ale zapewniane jest todosyć rzadko. Często wykorzystuje się taką metodę w sposób rotacyjny. Wielu specjalistów zaleca też stosowanie tak zwanych cheat meal, to jest w polskim tłumaczeniu “posiłek oszukany”.